Blog #1 – 9 jaar op ondernemersreis

Ik vond het allemaal heel erg spannend, terwijl achteraf gezien het eigenlijk helemaal niets voorstelde. En toch ook weer wel. Het was het begin van een nu al 9 jaar durende reis, een reis waarin mijn bedrijf geëvolueerd is en waarin ik me persoonlijk ook enorm heb ontwikkeld.

 

Het inschrijven bij de Kamer van Koophandel was vooral een formaliteit. Na afloop kreeg ik nog een miniflesje champagne mee, waarvan ik dacht; dat is precies genoeg. Een leuk aardigheidje om deze gelegenheid mee te vieren.

 

Uiteraard, als imageconsultant en liefhebber van mooie spullen, vond ik dat bij deze mijlpaal iets speciaals hoorde en ik iets moois verdiende voor het zetten van deze stap. Daarom heb ik mezelf toen getrakteerd op een zilveren horloge van Guess Collection. Supermooi en supertrots was ik erop.

 

Opleiding tot Imageconsultant

 

Toen ik mijn Bachelor Rechten haalde, had ik nooit gedacht ruim een jaar later een opleiding tot Imageconsultant te gaan volgen.

 

Echter, eenmaal werkzaam in een fulltime en toch wel wat stoffige en serieuze job, miste ik het om mijn creativiteit in te zetten. Op zoek naar iets waarbij ik mijn creativiteit wel kwijt kon, ging ik bij mezelf na waar ik nou echt blij van werd. Van een vriendin kreeg ik de tip om me te verdiepen in de imageconsultancy. Zij kende een imageconsultant in Sneek en gaf mij haar naam door.

 

Zo zat ik een aantal weken later in de trein naar Sneek. Ik had een afspraak met Nelleke Mulder, van de Nelleke Mulder Imago Groep. Met haar had ik een supertof gesprek, waarin mijn enthousiasme voor het vak van de Imageconsultant werd aangewakkerd. Bezig zijn met Kleur EN Kleding, dát leek me wel wat!

 

We waren het er over eens dat de afstand Tilburg – Sneek een beetje ver was om elke dag te overbruggen. Op dat moment had het me ook niets uitgemaakt om naar Friesland te verhuizen voor een job bij haar bedrijf. Alleen raadde Nelleke mij dat af. Ik was nog jong en had mijn hele sociale leven in Tilburg en Maastricht. Verhuizen naar Sneek zou dan uiteindelijk ook niet bijdragen in mijn geluk.

 

Gelukkig zijn er meerdere wegen die naar Rome leiden en had Nelleke voor mij een naam van een opleidingsinstituut in Noord-Brabant.

En zo kwam ik terecht bij Marjo Maas van Art of Image. Deze fijne lieve vrouw heeft me alle kneepjes van het vak geleerd, op een manier die ook volledig bij mij paste.

 

Na de opleiding tot Kleurstyliste heb ik bij haar ook de opleiding tot Stijlcoach gedaan en een training gevolgd voor de zakelijke markt.

 

En toen, na wat geoefend te hebben op vrienden en familie, was het moment aangebroken om toch wel serieus te beginnen aan een bedrijf.

 

Een Business Plan

Daarvoor moest ik natuurlijk beginnen met het meest noodzakelijke… een Business Plan. Maandenlang heb ik zitten zwoegen op dat document, waarvan ik toen ik het af had niet wist wat ik ermee moest… Ik hoefde immers geen financiering van de bank, dus daar hoefde ik het niet in te leveren. Verder was er ook niemand die er ooit naar vroeg, ook de dame bij de KvK niet.

 

Het meest essentiële, het doen van marktonderzoek, heb ik overigens achterwege gelaten. Ik had geen flauw idee hoe ik dat zou moeten aanpakken, hoe ik erachter moest zien te komen of mensen wel zaten te wachten op een kleur- en stijladvies. Daarbij was ik er zelf zó enthousiast over, dat ik me niet kon voorstellen dat mensen er NIET op zaten te wachten.

 

Een Business Plan, als ik eraan terugdenk zie ik het als zonde van mijn tijd. Wat wilde ik graag overal goed op voorbereid zijn, en wat had ik tegelijkertijd ook een f*ck it mentaliteit.

 

Een bedrijfsnaam

Wat ik wel leerde door het maken van het Business Plan, was het bedenken van een bedrijfsnaam. Ik leerde allerlei tips voor een goede bedrijfsnaam en maakte voor mezelf een checklist.

 

Ook maakte het Business Plan voor mij mijn dromen concreter, waardoor ik duidelijker voor ogen had wat ik met mijn bedrijf zou willen bereiken.

 

Het creatieve proces kon nu beginnen. Soms was ik er bewust mee bezig en ging ik met pen en papier zitten brainstormen. Ik schreef dingen op die ik belangrijk vond dat ze erin terug zouden komen, maakte variaties met mijn naam, want ik had geleerd dat het terug laten komen van je naam in je bedrijfsnaam meer persoonlijkheid geeft aan je bedrijf.

 

Dit proces vond ik leuk en er ontstonden mooie dingen. Toch was er lange tijd niet die klik van “Yes! Dit is het!”.

Totdat ik op een dag een download kreeg terwijl ik onder de douche stond. Bij mij komen de ingevingen en de meest briljante ideeën namelijk vaak wanneer ik onder de douche sta.

 

Eskolora! “Yes! Dit is het!”.

 

Kort en krachtig en zoveel omvattend als ik kon dromen, plus een beetje persoonlijkheid.

 

Ik zal je uitleggen hoe het zit.

Eskolora komt van het Spaanse werkwoord colorar (kleuren) en bestaat eigenlijk uit 2 woorden: es colora. Om het krachtig te maken en goed onthoudbaar voor anderen, heb ik deze twee woorden samengevoegd. De C heb ik vervangen voor de K, zodat de SK in Eskolora symbool staan voor mijn initialen.

 

Es colora betekent niet veel meer dan “het kleurt”. En voor mij was dit juist meer dan genoeg. Allesomvattend zelfs. Mijn droom was namelijk om het veel breder te maken dan alleen maar kledingadvies. Ik wilde een totaalplaatje bieden en ook het interieur erbij betrekken. Met als overkoepelende doel meer kleur aan te brengen in iemands leven. Dat overkoepelende doel staat nog steeds als een huis, alleen de meubels (het interieur 😉 ) zijn in de loop der tijd veranderd.

 

De keuze voor een Spaans woord was ook bewust. Aangezien ik Spaans een mooie taal vind en dit tot een van de drie wereldtalen behoort, koos ik voor een bedrijfsnaam met een Spaanse tongval. Mijn droom is om de wereld mooier te maken en ik wil mij dan ook niet beperken tot Nederland. Ik wil wereldwijd mensen inspireren en kleur aanbrengen in hun leven. Dat was mijn doel en dat is het nog steeds.

 

 

De handdoek in de ring

Zoals gezegd, met de inschrijving bij de KvK, kon mijn bedrijf van start gaan. Nu moest ik alleen nog klanten zien te krijgen. En dat was voor mij toch echt wel een dingetje.

 

Netwerken

In die tijd was ik nog erg verlegen en vooral heel onzeker. Zichtbaar zijn was al helemaal iets wat ik niet durfde en acquisitie vond ik doodeng.

 

Toch trok ik er dapper op uit en bezocht ik verschillende netwerkevents. Dit vond ik steeds doodeng en voor mijn gevoel leverde het niets op.

 

Hier en daar wierf ik wel klanten, maar het was bij lange na nooit genoeg om van te kunnen leven en mijn baan in loondienst op te kunnen zeggen.

 

Blij met elke klant, ploeterde ik door. Het ene jaar wat meer opdrachten dan het andere. Afhankelijk ook van hoeveel energie ik erin stak, had ik meer of juist minder klanten. Geloof me, dat zie ik nu pas. Had ik dat toen maar doorgehad.

 

Opnieuw beginnen

Telkens als het net wat beter begon te lopen, stond er een verhuizing op de planning. In de tussentijd had ik een liefde die woonde in de kop van Noord-Holland. Gezien zijn beroep konden we niet in Den Bosch, waar ik op dat moment woonde, gaan samenwonen. Het betekende dus dat ik naar Noord-Holland vertrok met al mijn spullen, en mijn bedrijf.

 

Toen na 3 jaar mijn relatie stuk liep, verhuisde ik weer terug naar Den Bosch, met al mijn spullen, en mijn bedrijf.

 

Terug in Den Bosch duurde het een ruime tijd voordat ik weer energie had om aan mijn bedrijf te werken. Ook groeide het verlangen om meer locatie onafhankelijk te kunnen werken.

 

Door de verhuizingen moest ik telkens opnieuw een klantenkring opbouwen en werken aan de naamsbekendheid van mijn bedrijf. Dat moest anders, bedacht ik me.

 

Daardoor heb ik ook meerdere keren de handdoek in de ring willen gooien. Hoe zou het mij gaan lukken om naast een fulltime job mijn bedrijf op te bouwen? Ik probeerde het al zo lang met zo weinig resultaat.

 

Bijna had ik het opgegeven! Maar nog voordat ik alles in gang zou zetten om mijn bedrijf te beëindigen besloot ik me aan te melden voor een ondernemersreading van Monique Vork, een bekend Nederlands medium uit Almere. Zij gaf mij nieuwe moed door de boodschap die ze met me deelde en liet me voelen waarom ik door zou willen gaan.

 

Mijn drijfveer om door te gaan

Telkens als ik op het punt stond om op te geven, kreeg ik weer nieuwe inspiratie en nieuwe ideeën.

 

Door de ondernemersreading voelde ik ook weer waar ik het voor deed. En ik voelde dat ik bij lange na niet had bereikt wat ik wilde bereiken.

 

Ook wist ik van mezelf dat ik van mijn baan in loondienst niet gelukkiger zou worden als ik mijn eigen bedrijf, waar ik alle creativiteit die ik in me heb in kwijt kon, zou opgeven.

 

Opgeven is geen optie was dus keer op keer de conclusie en dus zette ik door. Vandaag de dag ben ik mezelf ontzettend dankbaar voor deze volhardendheid en doorzettersmentaliteit.

 

Mijn missie

Waar ik mijn bedrijf begon met het geven van kleur- en stijladvies en later ook workshops, verlangde ik naar meer diepgang.

 

Voor mij was het duidelijk dat hoe je je kleedt, een afspiegeling is van hoe jij je van binnen voelt. Het enige probleem was dat ik dat niet wist over te brengen, waardoor het leek alsof het vak van de Imageconsultant een oppervlakkig en overbodig iets is. Iedereen weet zich immers wel te kleden toch? En ijdelheid wordt zo niet gewaardeerd in een cultuur waar “doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg” de norm is.

 

Nieuwe underline

Op zoek naar een manier waarop ik meer diepgang kon aanbrengen in de kleur- en stijladviezen, voelde ik ook dat het tijd was voor een nieuwe underline bij mijn bedrijf.

 

In het begin van mijn ondernemersjaren heb ik een logo en huisstijl laten ontwerpen die toen volledig bij mij paste. Daar kwam toen ook de underline “Your own style, best presented” bij.

 

Deze underline en mijn logo pasten niet meer bij wie ik was en bij het doel dat ik had met mijn bedrijf.

 

Ik wilde dus ook een nieuwe underline, want dat idee vond ik wel echt supertof. Ook dat was weer een enorm proces, van denken, overwegen en brainstormen. Totdat ik op een dag een wandeling maakte tijdens mijn lunchpauze. Toentertijd werkte ik op het hoofdkantoor van Action (jep, de discounter!) en liep ik in de pauze een rondje over het bedrijventerrein met een klein stukje natuur. Meestal met een of meer collega’s, maar deze dag toevallig alleen. Ik liep daar alleen met mijn gedachten en kreeg opeens de ingeving.

 

Laat zien wie je bent. “Yes! Dit is het!”.

 

Een oud collega van me heeft vervolgens deze underline verwerkt in het nieuwe logo dat ze voor me maakte. Het logo dat ik vandaag nog steeds gebruik.

 

Mijn missie was er al

Toen mijn relatie eindigde verhuisde ik weer terug naar Den Bosch. Ik vond een appartementje in een volksbuurtje, net buiten het centrum. Mijn huisje ligt aan een pleintje en heeft een kleine binnenplaats. Aan al deze verkleinwoorden merk je, het is niet heel erg groot ;).

 

Een aantal maanden na de verhuizing kreeg ik een brief in de brievenbus van het wijkcentrum hier op het plein. Begin september zou een buurtfeest plaatsvinden en ze vroegen de buurtbewoners of ze wilden helpen in de organisatie.

 

Dit leek mij supertof, zo kon ik mensen leren kennen uit de buurt en tegelijkertijd ook een steentje bijdragen aan de gemeenschap waar ik was komen wonen.

 

De bijeenkomst was gepland op een woensdagavond om 19:00 uur. Dat zou moeten lukken om op tijd terug te zijn vanuit kantoor en dan ook nog gegeten te hebben van te voren. Toen het bijna 19:00 uur was wilde ik naar het wijkcentrum lopen, maar iets hield mij tegen. Ik keek uit het raam om te zien of er al mensen waren, maar ik zag niemand. Pas rond 19:15 uur zag ik eindelijk wat mensen naar het wijkcentrum lopen. Blijkbaar begon de bijeenkomst toch later.

 

Dus ik pakte mijn boeltje en ging naar het wijkcentrum. Tenminste, dat zou je denken he!

Dus niet! Op het moment dat ik de mensen naar het wijkcentrum zag lopen, sloeg de schrik me om het hart. Wat zouden ze wel niet van me denken? Deze verhollandste limburger die overduidelijk niet uit deze buurt kwam….

 

Het hield me tegen. Ik durfde echt niet en ik snapte niet wat er met me aan de hand was.

Totdat ik mijn visitekaartje zag liggen op een kastje in de woonkamer.

 

Laat zien wie je bent stond erop. (Nog steeds trouwens 😉 ) Toen op dat moment besefte ik me: ik durf niet te laten zien wie ik ben.

 

En een nog groter besef daarna: hoe kan ik mijn klanten helpen om zichzelf te laten zien, als ik het zelf niet durf?!

 

Daar moest ik iets aan doen en een enorm traject aan zelfontwikkeling en herontdekking van mezelf werd daarmee in gang gezet.

 

Ik was mezelf de afgelopen jaren grandioos kwijtgeraakt en ik moest weer opnieuw ontdekken wie ik was. Ontdekken wat ik leuk vond, waar ik energie van krijg en ook wat ik wilde met mijn bedrijf.

 

Door dit inzicht zag ik ook dat ik niet de enige was. Het begon me op te vallen hoeveel mensen kiezen voor veiligheid, hun kop niet boven het maaiveld uitsteken en niet volledig zichzelf durven zijn. Ook zag ik dat de gemeenschappelijke deler van de struggles die we allemaal ervaren, zit in het gehoord en gezien willen worden.

 

Kleur en kleding heeft mij daar zo bij geholpen, ook bij het opnieuw ontdekken van mezelf. Het is een krachtige manier om zonder woorden te kunnen communiceren met je omgeving en te laten zien wie jij bent, wat je in huis hebt en wat je belangrijk vindt.

 

Dat gun ik iedereen. Ik wil veel mensen bereiken en een grote impact maken. Het is mijn droom om de wereld kleurrijker te maken en een wereld te creëren met mensen die volledig zichzelf durven te zijn en zichzelf te laten zien.

 

Ik had mijn missie gevonden, de diepere betekenis achter het kleur- en stijladvies waar ik lange tijd naar op zoek was. Daarom ben ik ook begonnen met het maken van online trainingen en coaching. Ik help vrouwelijke ondernemers met het vergroten van hun zichtbaarheid, offline en online en dat doe ik onder andere in de vorm van kleur- en stijladvies. Want wat je aanhebt telt!

De impact van 9 jaar ondernemen op mij als persoon

 

Je kunt je voorstellen dat ik nu bij lange na niet meer dezelfde persoon ben als 9 jaar geleden. Zoals je gelezen hebt is er in die 9 jaar heel wat gebeurd en dat heeft mij als persoon ook zeker gevormd.

 

Lessons learned

Het allerbelangrijkste dat ik geleerd heb is dat je als ondernemer zichtbaar moet zijn. De manier waarop is afhankelijk van het soort bedrijf dat je hebt. Je moet in ieder geval goed voor ogen hebben wie jouw ideale klant is en waar die klant zich bevindt. Op die plekken zul jij zichtbaar moeten zijn, zodat ze ook weten van je bestaan. Het heeft geen zin om je bedrijf in te schrijven bij de KvK en te gaan zitten wachten tot je klanten zich aandienen. Kom in de Actie!

 

Daarnaast heb ik ontdekt dat start before you’re ready veel beter werkt dan eerst zorgen dat alles achter de schermen tot in de puntjes in orde is en dan pas jezelf en je diensten/producten laten zien. Mensen kopen van mensen, ze willen jouw dienst / product omdat ze een klik met jou voelen.

 

Je hoeft je website niet helemaal af te hebben. Sterker nog, je hoeft helemaal niet eens een complete website te hebben. Het belangrijkste is dat je een salespage hebt en een opt-in page. Je kunt daarmee je producten verkopen en je bouwt een klantenkring op die je je producten kunt aanbieden.

 

Een business plan schrijven is leuk, maar bedenk je wel goed waarvoor je het schrijft. Heb je het nodig omdat je een financiering wilt aanvragen bij de bank? Dan is het een voorwaarde om het te maken. In mijn geval was het zo goed als zinloos. Het heeft me zeker inzichten gegeven, alleen heb ik het belangrijkste onderdeel voor mijn bedrijf, het marktonderzoek, overgeslagen. Niet heel handig, maar he, wel weer iets van geleerd ;).

 

Mijn persoonlijke groei

Door het ondernemen ben ik letterlijk uit mijn schulp gekropen. Ik ben gegroeid van iemand die heel onzeker was en zich niet durfde te laten horen, naar iemand die elke dag vol met haar snoet op camera staat op social media.

 

Mijn perfectionisme heb ik veel meer los kunnen laten, mede door de start before you’re ready mentaliteit.

 

Daarnaast laat ik me niet meer belemmeren door de angst van wat anderen van me vinden. Natuurlijk vind ik het nog steeds wel eens spannend om ergens mijn visie of mening over te delen. Toch laat ik me daar niet door tegenhouden en deel ik wat ik voel dat ik mag delen.

 

Mijn zelfkritiek is ook veel minder geworden. Waar ik mezelf eerst verschrikkelijk vond op foto’s en al helemaal op video, kijk ik nu met plezier mijn eigen stories op Instagram. Want tja, als ik ze zelf al niet leuk vind, hoe kunnen mijn volgers ze dan leuk vinden?!

 

Dit alles heeft er ook voor gezorgd dat ik duidelijk mijn grenzen ben gaan stellen. Ik durf nu voor mezelf op te komen en sta daarbij stevig in mijn schoenen. Waar ik vroeger altijd gepest werd en over me heen liet lopen, ben ik nu een jonge vrouw die weet wat ze wil en niet meer met zich laat sollen.

 

Geen optie

Doordat ik weet wat ik wil weet ik ook: Opgeven is geen optie. Dat is me in de afgelopen 9 jaar wel heel duidelijk geworden. Ondernemen is niet altijd even makkelijk en er zullen altijd uitdagingen zijn. Toch voel ik mijn missie heel sterk. Ik heb vrdmm iets te doen hier op aarde en daar blijf ik me voor inzetten. Doen wat ik het liefste doe en waar ik goed in ben

 

 

Tof als jij deze blog helemaal hebt gelezen. Laat me gerust weten wat je ervan vond en of het je heeft geïnspireerd. Vind ik leuk!

Liefs,

Stefanie